3 na 4

Trzy z naszych czterech drużyn wygrały swoje dwumecze w europejskich rozgrywkach pucharowych. W środę awans wywalczyła Legia Warszawa, a wczoraj Lech Poznań i Ruch Chorzów. Jedynie Zawiszy Bydgoszcz nie udało się awansować.

Legia Warszawa pokonała  Saint Patrick's Athletic - 6 : 1 w dwumeczu

Lech Poznań - Nomme Kalju - 3 : 1 w dwumeczu

Ruch Chorzów - FC Vaduz - 3 : 2 w dwumeczu

Zawisza Bydgoszcz - SV Zulte Waregem - 2 : 5 w dwumeczu.

Przeciwnikami w następnej rundzie naszych drużyn będą:

Legia Warszawa zagra z :

Celtic Football Club (wym. [ˈsɛɫtɪk]) – profesjonalny klub piłkarski z siedzibą w Glasgow, w Wielkiej Brytanii, założony w 1887 roku. 45-krotny Mistrz Szkocji, 36-krotny zdobywca Pucharu Szkocji, 14-krotny zdobywca Pucharu Ligi Szkockiej oraz triumfator Pucharu Europy w 1967.

Obecnie klub popularnie zwany przez kibiców The Bhoys lub Celts, występuje w rozgrywkach Scottish Premiership, rozgrywając swoje mecze na stadionie Celtic Park. Barwami klubowymi są zieleń i biel uformowane na koszulkach w poprzeczne pasy. Celtic F.C. od lat toczy nieustanną rywalizację o prymat w szkockim futbolu z lokalnym rywalem.

• 6 listopada 1887 – klub Glasgow Celtic Football Club zostaje formalnie założony w sali Kościoła Świętej Marii przy ulicy East Rose (dziś Forbes Street). Jako cel działalności klubu zapisana zostaje walka z biedą panującą na ulicach East Endu, dzielnicy Glasgow.
• 28 maja 1888^[1] – Celtic w pierwszym towarzyskim meczu pokonuje Glasgow Rangers 5:2. Jest to pierwszy oficjalny mecz rozegrany na stadionie Celtic Park.
• 1889 – w swoim pierwszym sezonie Celtic dochodzi do finału Pucharu Szkocji, przegrywa jednak z Lanark FC, jednakże udaje się wywalczyć inne trofeum, w ręce Celtów, po zwycięstwie 6:1 nad Cowlairs, trafia lokalny Puchar Północno-Wschodni.
• 1892 – Celtic wywalczył pierwszy Puchar Szkocji w swojej historii, w finale na Ibrox Park zwyciężył Queen's Park Glasgow 5:2, kilka miesięcy później klub przenosi się na nowy stadion – ten, na którym rozgrywa mecze do dziś.
• 1893 – pierwszy tytuł mistrzowski.
• 1897 – klub staje się prywatną spółką, a Willie Malley zostaje mianowany pierwszym sekretarzem i menadżerem.
• 1905-1910 – Celtic triumfuje w lidze sześć razy z rzędu.
• 1907 – Celtic jako pierwszy klub piłkarski zdobywa „podwójną koronę” – mistrzostwo i puchar kraju, to osiągnięcie powtarza w kolejnym sezonie.
• 1914-1917 – Celtic cztery razy z rzędu zdobywa tytuł mistrzowski.
• 1937 – Celtic na stadionie Hampden Park pokonuje Aberdeen w finale Pucharu Szkocji, spotkanie obserwowane jest przez rekordową widownię – ponad 146 tysięcy widzów, do dziś jest to rekord frekwencji na klubowym meczu piłkarskim w Europie.
• 1939 – Celtic w Pucharze Imperium, pokonuje po dogrywce Everton 1:0.
• 1940 – były zawodnik Jimmy McGrory zastępuje Jimmy’ego McStay’a na stanowisku menadżera.
• 1953 – Celtic pokonuje Hibernian Edynburg 2:0 w finale Pucharu Koronacyjnego, ustanowionego, żeby uświetnić obchody koronacji królowej Elżbiety II, w turnieju biorą udział najlepsze drużyny Anglii i Szkocji.
• 1956 – po 10 latach prób Celtic zdobywa Puchar Ligi Szkockiej, w finale Partick Thistle zostaje pokonane 3:0.
• 1957 – Puchar Ligi ponownie w rękach Celticu, tym razem klub deklasuje Rangers zwyciężając 7:1.
• 1964 – w swoim drugim występie w Pucharze Europy Mistrzów Krajowych, Celtic dochodzi aż do półfinału, ale przegrywa z MTK Budapeszt 3:4.
• 1965 – Jock Stein zastępuje Jimmy’ego McGrory’ego na stanowisku menadżera, zespół po raz pierwszy od 11 lat wygrywa w Pucharze Szkocji, po znakomitym strzale głową Billy’ego McNeill’a Dunfermline zostaje pokonane 3:2.
• 1966 – po raz pierwszy od 12 sezonów Celtic zdobywa mistrzostwo, dochodzi też do półfinału Pucharu Zdobywców Pucharów, jednak tam przegrywa z Liverpoolem 1:2.
• 1967 – najwspanialszy sezon w historii klubu – Celtic zdobywa wszystko, co było do zdobycia, zwycięża w lidze, zdobywa Puchary – Ligi, Szkocji oraz Glasgow. 25 maja na Estádio Nacional w Lizbonie w finale Pucharu Europy The Bhoys w znakomitym stylu odnoszą historyczne zwycięstwo nad Interem Mediolan 2:1. Ofensywna gra Celticu tryumfuje nad stylem catenaccio, a Celtic staje się pierwszym klubem z Wysp Brytyjskich, który zdobywa to trofeum. Warto zauważyć, że w całej historii tego pucharu Celtic pozostaje jedynym zdobywcą trofeum, którego wszyscy gracze urodzili się w promieniu kilkudziesięciu kilometrów od miasta – siedziby klubu. Później jedynie Steaua Bukareszt zbliży się do tego osiągnięcia.
• 1970 – Celtic ponownie w finale Pucharu Europy, jednak po dogrywce przegrywa 1:2 z Feyenoordem Rotterdam, w półfinale eliminuje Leeds United, a mecz rewanżowy na Hampden Park ogląda ponad 133 tysiące ludzi (najwyższa frekwencja Celticu w pucharach).
• 1972 – Celtic dochodzi po raz kolejny do półfinału Pucharu Europy, jednak w dramatycznych okolicznościach przegrywa w meczu z Interem Mediolan (po rzutach karnych).
• 1974 – dziewiąty tytuł mistrzowski z rzędu, jednocześnie drużyna wyrównuje rekord świata w ilości trofeów mistrzowskich, kolejny półfinał Pucharu Europy, tym razem Celtic przegrywa dwumecz z Atlético Madryt 0:2.
• 1978 – Billy McNeill – kapitan drużyny „Lwów z Lizbony” z 1967 zastępuje na stanowisku menedżera Jocka Steina, podczas 12-letniej kadencji tego szkoleniowca klub zdobył 25 trofeów – Puchar Europy, 10 razy mistrzostwo Szkocji, 8 razy Puchar Szkocji i 6 razy Puchar Ligi Szkockiej.
• 1979 – pod wodzą Billy’ego McNeilla klub zdobywa kolejne mistrzostwo.
• 1983 – były zawodnik Billy Hay zostaje menadżerem klubu.
• 1986 – w ostatnim dniu ligi Celtic sprzątnał tytuł sprzed nosa zespołowi Hearts. The Bhoys pokonali St. Mirren 5:0, a ich rywale przegrali 0:2 z Dundee F.C..
• 1987 – Billy McNeill powraca na Celtic Park w roli menadżera.
• 1988 – sezon uwieńczony pierwszym „dubletem” od 11 lat, 35. tytuł mistrzowski i 28. Puchar Szkocji.
• 1991 – nowym menadżerem zostaje Liam Brady. Jest on pierwszym menadżerem Celticu, który nigdy nie był zawodnikiem klubu.
• 1993 – Brady zastąpiony przez byłego gracza Celtów – Lou Macari’ego.
• 1994 – klub znajduje się w bardzo trudnej sytuacji finansowej, przed bankructwem ratuje go dopiero przejęcie przez biznesmena i kibica Celticu, Fergusa McCann’a, zarząd, powiązany zależnościami rodzinnymi zastąpiono nowym. McCann przyjmuje 5-letnią strategię rozwoju klubu, wkrótce dokonana zostaje emisja akcji, zakończona pełnym sukcesem, do kasy klubu wpływa 14 milionów funtów – okazuje się to być najbardziej udana emisja akcji klubu piłkarskiego na Wyspach Brytyjskich.
• 1995 – Celtic rozgrywa mecze na Hampden Park, podczas gdy Celtic Park ulega gruntownej renowacji, zostaje rozbudowany i staje się prawdziwie nowoczesnym stadionem z 60 tysiącami miejsc siedzących, w tym sezonie klub zdobywa Puchar Szkocji – pierwsze trofeum od 1989 roku.
• 1997 – Menadżer Tommy Burns zastąpiony przez Wima Jansena – członka drużyny Feyenoordu z 1970, kiedy to Holendrzy pokonali Celtic w finale Pucharu Europy, w pierwszym sezonie w klubie Jansen zdobywa Puchar Ligi Szkockiej.
• 1998 – Jansen zdobywa pierwszy od 1988 tytuł mistrzowski dla Celtów, jednak niebawem odchodzi i zostaje zastąpiony przez Jozefa Vengloša – Słowaka z dużym doświadczeniem międzynarodowym.
• 1999 – w kwietniu z klubu odchodzi Fergus McCann, a dyrektorem wykonawczym zostaje były menadżer British AeroSpace – Allan McDonald, niebawem z klubu odchodzi Vengloš i zastąpiony zostaje przez byłego reprezentanta Anglii – Johna Barnesa, dyrektorem sportowym klubu jest Kenny Dalglish.
• 2000 – szokująca porażka z Inverness Caledonian Thistle w Pucharze Szkocji zmusza Barnesa do ustąpienia, do końca roku sprawy klubu przejmuje Dalglish, pod jego wodzą Celtic finiszuje 21 punktów za Rangersami, latem w klubie pojawia się Martin O'Neill – menadżer o znakomitej reputacji, pracujący dotąd w wielu angielskich klubach.
• 2001 – w lutym dwa zwycięstwa nad Rangers, w marcu zdobycie Pucharu Ligi Szkockiej (hat-trick Larssona i zwycięstwo 3:0 nad Kilmarnock), pod koniec kwietnia, na 5 meczów przed końcem sezonu, Celtic zapewnia sobie tytuł, udaje się mu także po raz pierwszy od 6 lat pokonać Rangers na wyjeździe (3:0), w finale Pucharu Szkocji Kilmarnock zostaje ponownie pokonany 3:0, w całym sezonie Henrik Larsson zdobywa aż 53 bramki (w lidze i pucharach), co zapewnia mu nagrodę „Złotego Buta” dla najlepszego strzelca w Europie.
• 2002 – Celtic ponownie wygrywa ligę jednak przegrywa finał Pucharu Szkocji z Rangers.
• 2003 – pod wodzą Martina O’Neilla Celtic dochodzi do finału Pucharu UEFA. W finale przegrywa 2:3 po dramatycznym meczu i dogrywce z FC Porto prowadzone przez José Mourinho, tytuł mistrzowski Celtic przegrywa z Rangers.
• 2004 – kolejny tytuł Mistrza Szkocji, Henrik Larsson – żywa legenda klubu nie decyduje się na przedłużenie kontraktu i odchodzi za darmo do FC Barcelony.
• 2005 – ostatnie miejsce w „grupie śmierci” Ligi Mistrzów za AC Milan, FC Barceloną i Szachtarem Donieck, zdobycie Pucharu Szkocji. Martin O'Neill – trener Celtów po sezonie 2004/2005 zdecydował się zakończyć pracę w klubie – posadę przejmuje po nim Gordon Strachan, latem do klubu przychodzą dwaj Polacy – Maciej Żurawski (z Wisły Kraków) oraz Artur Boruc (z Legii Warszawa), klub odpada w 2. rundzie eliminacji Ligi Mistrzów po dwumeczu ze słowacką drużyną Artmedia Bratysława (przegrana 0:5 w Bratysławie i zwycięstwo 4:0 w rewanżu w Glasgow).
• 2006 – odpadnięcie z Pucharu Szkocji po meczu z Clyde, zdobycie Pucharu Ligi Szkockiej, po wygranej w finale z Dunfermline 3:0, tytuł Mistrza Szkocji został zdobyty na 7 kolejek przed końcem rozgrywek po meczu z drugą wtedy drużyną w tabeli – Hearts, wygranym 1:0, jedyną bramkę zdobył Walijczyk John Hartson, puchar za zdobycie mistrzostwa Szkocji zawodnicy Celticu odebrali 16 kwietnia po meczu z Hibernianem, zremisowanym 1:1, awans do pucharowej rundy rozgrywek Ligi Mistrzów po zwycięstwie nad Manchesterem United 1:0.
• 2007 – po historycznym awansie do 1/8 fianłu Ligi Mistrzów, Celtic ulega na wyjeździe AC Milanowi, przegrywając po dogrywce 1:0. Pierwszy mecz zakończył się wynikiem 0:0 – Celtic odpadł z rozgrywek Ligi Mistrzów. W 34. kolejce Scottish Premier League, po wyjazdowym zwycięstwie nad Kilmarnock (2:1), Celtic zdobywa 41. tytuł Mistrza Szkocji (na cztery kolejki przed końcem). 26 maja Celtic zdobywa 34. Puchar Szkocji, w meczu z Dunfermline – 1:0.
• 2008 – Celtic po raz 42 sięga po Mistrzostwo Szkocji czym zapewnia sobie udział w Lidze Mistrzów bez kwalifikacji. Jednak szybko odpadają z tych rozgrywek już w fazie grupowej, zajmując ostatnie miejsce w tabeli za Aalborgiem, Villarrealem i Manchesterem United.
• 2009 – w marcu po raz 14 w swojej historii Celtic zdobywa Puchar Ligi Szkockiej pokonując w finale po dogrywce Rangers 2:0. W maju tytuł mistrzowski Celtic przegrywa z Rangers czterema punktami. Gordon Strachan oznajmia że po czterech latach rezygnuje z pracy w klubie. Nowym szkoleniowcem zostaje były piłkarz The Bhoys Tony Mowbray. W 3. rundzie eliminacji do Ligi Mistrzów Celtic zmierzył się w dwumeczu z Dynamem Moskwa (przegrana w Glasgow 0:1 i zwycięstwo w Moskwie 2:0). Na drodze do fazy grupowej Champions League stanęła tym razem drużyna z Londynu, a dokładniej Arsenal. Celtic przegrał z Arsenalem w dwumeczu 5:1 (porażka 2:0 na Celtic Park i przegrany mecz na Emirates Stadium 1:3). Drużyna z Glasgow zagrała w Lidze Europy UEFA. Z rozgrywek tych The Bhoys odpadają już w fazie grupowej zajmując trzecie miejsce w tabeli za Hamburgerem SV i Hapoelem Tel Awiw, będąc lepszym jedynie od Rapidu Wiedeń. W październiku zespół odpada z Pucharu Ligi Szkockiej przegrywając w ćwierćfinale z zespołem Hearts 0:1.
• 2010 – 25 marca, po porażce Celticu w meczu ligowym z zespołem St. Mirren 4:0, Tony Mowbray zostaje zwolniony z funkcji trenera pierwszego zespołu. Przyczyniły się do tego słabe wyniki osiągane przez drużynę oraz utrata szans na zdobycie mistrzostwa Szkocji. Tymczasowym trenerem zostaje Neil Lennon – piłkarz Celticu w latach 2000 – 2007. W kwietniu zespół odpada w półfinale Pucharu Szkocji, ulegając zespołowi Ross County – 0:2. 9 czerwca Neil Lennon zostaje wybrany trenerem Celticu. Po 5 latach gry w klubie, do Fiorentiny przeniósł się polski bramkarz – Artur Boruc. W 3 rundzie eliminacji do Ligi Mistrzów The Bhoys zmierzyli się z zespołem Sportingu Braga, ulegając w Portugalii w pierwszym meczu 3:0, w drugim zaś pokonali na Celtic Park klub z Portugalii 2:1, lecz nie wystarczyło to do awansu do kolejnej rundy Ligi Mistrzów. W czwartej rundzie kwalifikacji do Ligi Europy UEFA, Celtic przegrał w dwumeczu z FC Utrecht 2:4 – wicemistrzowie Szkocji pokonali drużynę z Holandii na własnym boisku 2:0 i przegrali na Stadion Galgenwaard 4:0.
• 2011 – Celtic przegrywa jednym punktem tytuł mistrzowski z Rangersami. 21 maja Celtic pokonuje na Hampden Park Motherwell 3:0 i zwycięża w rozgrywkach Pucharu Szkocji.
• 2012 – Celtic po raz 43. sięga po mistrzostwo Szkocji, kwalifikując się tym samym do trzeciej rundy eliminacji do Ligi Mistrzów. W tej rundzie Celtic pokonuje w dwumeczu HJK Helsinki 4:1. W czwartej rundzie eliminacji do Ligi Mistrzów – fazie play-off – mistrzowie Szkocji wygrywają dwumecz 4:0 z Helsingborgs IF i tym samym kwalifikują się do fazy grupowej tych rozgrywek. Celtic trafia do grupy G – w niej znalazły się również FC Barcelona, SL Benfica oraz Spartak Moskwa. Celtic po fazie grupowej Ligi Mistrzów zdobywa 10 punktów i z drugiego miejsca awansuje do 1/8 finału Ligi Mistrzów, gdzie trafia na włoski Juventus.
• 2013 – W 1/8 finału Ligi Mistrzów Celtic przegrywa w dwumeczu z Juventusem 5:0 i odpada z Ligi Mistrzów (porażki: 0:3 na Celtic Park i 2:0 na Juventus Stadium). 21 kwietnia Celtic pokonuje w spotkaniu ligowym Inverness CT 4:1, czym zapewnia sobie 44. tytuł Mistrza Szkocji. 26 maja Celtic zdobył 36. Puchar Szkocji. Na Hampden Park Celtic pokonał w finale tych rozgrywek Hibernian 3:0. W II rundzie eliminacji kolejnej odsłony Ligi Mistrzów zespół wyeliminował z rozgrywek zespół z Irlandii Północnej Cliftonville F.C. 5:0 w dwumeczu oraz w kolejnej fazie rozgrywek szwedzki IF Elfsborg 1:0. W ostatniej rundzie eliminacji decydującej o grze w fazie grupowej Ligi Mistrzów Celtic zmierzył się z kazachskim Szachtiorem Karaganda sensacyjnie przegrywając pierwszy mecz na wyjeździe 2:0^[2]. W meczu na Celtic Park gospodarze zwyciężyli 3:0 i awansowali do fazy grupowej^[3].

Lech Poznań zagra z:

Stjarnan F.C. − islandzki klub sportowy z siedzibą w mieście Garðabær. Został założony w 1960 roku. Klub posiada sekcje piłki nożnej, piłki siatkowej, koszykówki, piłki ręcznej i gimnastyki.
Stadion, na którym sekcja piłkarska rozgrywa swoje mecze, może pomieścić 1000 osób.
Piłkarze Stjarnan znani są w świecie z dostępnych w Internecie swoich nietypowych, zabawnych celebracji po strzeleniu gola.

Ruch Chorzów zagra z:

Esbjerg forenede Boldklubber – duński klub piłkarski z siedzibą w portowym mieście Esbjerg w zachodniej Jutlandii.

• 5 razy mistrzostwo Danii: 1961, 1962, 1963, 1965, 1979
• 3 razy wicemistrzostwo Danii: 1956, 1968, 1978
• 2 razy 3. miejsce w mistrzostwach Danii: 1977, 2004
• 3 razy zdobywca Pucharu Danii: 1964, 1976, 2013
• 6 razy finalista Pucharu Danii: 1957, 1962, 1978, 1985, 2006, 2008

Założony w 1924 klub Esbjerg fB największe sukcesy odnosił w latach 60., kiedy czterokrotnie zdobywał mistrzostwo Danii i występował w rozgrywkach o Puchar Europy Mistrzów Krajowych. W ostatnich latach największymi sukcesami była I runda Pucharu UEFA i zdobycie Pucharu Danii w sezonie 2012/2013. Obecnie występuje w rozgrywkach Superligaen.

Informację o przeciwnikach pochodzą z www.wikipedia.pl

Życzę powodzenia i niech ta polska piła w końcu błyśnie na salonach europejskich.